Lachen en gieren met nonnen in musical Nonsens
Op maandag 25 januari 2016 beleefde de musical ‘Nonsens’ haar feestelijke première in de Oude Luxor te Rotterdam. De musical is geen onbekende titel in de internationale musicalindustrie. De in eerste instantie als cabaret geschreven musical speelde ruim 3700 keer off-Broadway en werd daarna wereldwijd opgepikt door de lokale impressariaten. In seizoen 2015-2016 brengt Dommelgraaf en Cornelissen de musical op eigentijdse wijze naar de Nederlandse theaters.
De musical vertelt het verhaal van vijf zusters die ontdekken dat hun kok, zuster Sonja, per ongeluk 52 zusters heeft vergiftigd. De vijf positief ingestelde nonnen bekijken de zaak nogal nuchter. “Een goede intentie gaat altijd boven goed resultaat” luidt hun bagatellisatie. Uiteraard moeten de nonnen met een waardig afscheid begraven worden en daar is geld voor nodig. Moeder Overste Regina (Marjolijn Touw) kocht een hypermoderne flatscreen televisie, waardoor er nog een aantal zusters in de vriezer liggen die nog moeten worden begraven. Om deze uitvaarten te bekostigen besluiten de nonnen een benefietavond te organiseren waar zij allen een bijdrage aan leveren.
Deze flinterdunne verhaallijn, die ooit werd geschreven door Dan Goggin, is waar je het als bezoeker van Nonsens mee moet doen. Diepgang is namelijk niet terug te vinden in deze twee uur durende musical. Hierdoor voelt de musical al snel als een aaneenschakeling van losstaande acts van de vijf zusters, als een soort van open podium of bonte avond. Hoewel de voorstelling in de kern redelijk oubollig is, heeft regisseur Paul van Ewijk samen met vertaler Jeremy Baker de voorstelling overgoten met een 2016-sausje. Karakteristiek zijn de rollen, erg gevormd tot hippe en moderne persoonlijkheden. Zo wordt er een flinke dosis straattaal gebruikt en wordt er met regelmaat de draak gestoken met het Christelijke geloof.
Toen Dan Goggin de voorstelling in de jaren ’80 produceerde, werd deze in eerste instantie gebracht als cabaretvoorstelling. Later werd de voorstelling gevormd tot een succesvolle musical. Deze ludieke ondertoon is nog steeds prominent aanwezig, wat gedurende de avond de spanningsboog soms doet afzwakken. Door het ‘open podium-concept’ kent de voorstelling naast zang, dans en spel, ook nog diverse andere theaterdisciplines, waaronder poppentheater, improvisatietheater en quiztheater. Deze afwisseling is leuk, maar doet af aan het algehele tempo van de voorstelling, waardoor men al snel bij sommige scènes de concentratie verliest.
Lang zal het concentratieverlies niet duren, want het publiek wordt overladen met ludieke uitingen van de vijf zusters. Zuster Futilia (Mariska van Kolck), zuster Beyoncé (Wieneke Remmers), Zuster Amnesia (Brigitte Heitzer), en zuster Pavlova (Renée van Wegberg) maken de productie tot een succes. De grappen en grollen van de dames zijn divers, van ronduit grof tot vlijmscherp. Anekdotes, bizarre analyses en rake opmerkingen brengen de musical naar een hoger (ludieker) niveau. Zonder dit was de productie namelijk redelijk kaal en simpel aangelegd.
Ondanks dat Nonens geen glansrijke musical is, zorgt de cast er voor dat hij stiekem wel heel erg grappig en vermakelijk is. Nonsens staat dan ook gegarandeerd voor een avondje lachen, gieren en brullen. Door de dunne verhaallijn en de hoge showfactor leent de musical zich daarnaast prima als familievoorstelling.
