Onno Wesseling – Suiker

In de 19e eeuw als onwettig kind geboren worden, was bepaald niet aangenaam. Dat was tot ver in de 20e eeuw nog steeds niet prettig, maar goed. Als je ter wereld kwam als kind van een graaf en het dienstmeisje, was dat ook niet echt gunstig. Zeker in het geval van Lennart, zoon van August Georg Otto Graf von Schauenstein-Hirstbach en hoofdpersoon van ‘Suiker’.

Lennart’s moeder werd na zijn geboorte met een paar geldstukken de laan uitgestuurd, hij bleef achter. Niet dat graaf August zo dol op de boreling was. Van hem had het niet gehoeven. Nee, het was Amanda, zijn tweede vrouw die een en ander zo regelde. Ze kon wel een medestander gebruiken. Door haar handicap bleef het liefdeloze verstandshuwelijk tussen haar en August kinderloos.

De bastaard van de graaf beschouwde zijn stiefmoeder als zijn echte moeder, de enige persoon die van hem hield. En dat was wederzijds. Helaas werden haar sherrysessies haar teveel, ze kwam ongelukkig ten val. Of had de graaf letterlijk een handje in haar valpartij? Hoe dan ook, Lennart verloor zijn compagnon en vertrouwenspersoon en moest het alleen opnemen tegen zijn vader en zijn twee halfbroers. Ook die relatie was verre van hartelijk.

Als je van historische romans, koken en het Italië van eind negentiende eeuw houdt, dan zit je goed met ‘Suiker’ van Onno Wesseling. Het deed mij denken aan ‘Een schitterend gebrek’ van Arthur Japin.

Uitgeverij De Geus, ISBN 9789044528220
(3 / 5)
Koop online