Miranda van Kralingen neemt afscheid bij Opera Zuid tijdens Le Nozze di Figaro
Vanaf 12 november gaat Opera Zuid op tournee met Le Nozze di Figaro van Mozart. Met dit meesterwerk sluit het Opera Zuid zijn jubileumjaar passend af; de eerste productie van het gezelschap was 25 jaar geleden ook Le Nozze di Figaro. De première in Theater aan het Vrijthof in Maastricht is tevens het officiële afscheid van Miranda van Kralingen als intendant van Opera Zuid, waar zij twaalfenhalf jaar heeft gewerkt.
Le Nozze di Figaro wordt nagenoeg integraal uitgevoerd in de oorspronkelijke taal en de originele partituur. De regie is van Daniel van Klaveren en de muzikale leiding is in handen Arjan Tien. De voorstelling speelt tot en met 13 december in diverse theaters in Nederland.
Opera Zuid werkt met een cast die overwegend jong is en in dezelfde leeftijdsgroep valt als de rollen die zij speelt. Huisensembleleden Rubèn Plantinga en Marcel van Dieren zingen weer mee, net als Lilian Farahani en Veerle Sanders, die de puberende page Cherubino speelt. Verder is er ook veel jong internationaal talent. Naast de inmiddels bij Opera Zuid bekende Russische Anna Emelianova, zijn er nieuwe namen als Anna Stylianaki (Griekenland), Stefan Stoll (Duitsland), Nikos Kotenidis (Griekenland) en Lasse Penttinen (IJsland). Miranda van Kralingen heeft
de rol van Marcellina.
Mozart en librettist Lorenzo Da Ponte maakten in met Le Nozze de Figaro een pikante en maatschappijkritische komische opera die nog steeds geldt als een van de grootste muzikale meesterwerken ooit gemaakt. De opera speelt zich af in het huis van de graaf en gravin Almaviva, waar de bediendes Figaro en Susanna zich opmaken voor hun huwelijk. De graaf is echter vastbesloten om het Susanna naar bed te gaan en daar proberen Figaro en de gravin een stokje voor te steken. Wat volgt is een dolle dag, waarin bediendes hun baas te slim af zijn en vrouwen hun man.
Regisseur Daniel van Klaveren plaatst Le Nozze di Figaro in een achttiende-eeuws poppenhuis. Zodra de deuren openzwaaien, zien we de benedenvertrekken waar Figaro, Susanna en de andere bedienden van hot naar her rennen. Boven zien we de kamers van de graaf en de gravin. Daniel van Klaveren: “De gelijktijdigheid van de intrige wordt zichtbaar en dynamisch. Soms ‘zoomen’ we in op een van de kamers. Soms is er overal in het huis tegelijkertijd beweging. We zien kleine poppenmensen met grote verlangens. Mensen zoals wij zelf eigenlijk.”
“Elk personage verpersoonlijkt een facet van de liefde: de puberende Cherubino die niet weet waar hij met zijn gevoelens naartoe moet, de gravin met haar gebroken hart, de graaf met zijn onbevredigde behoeftes, de bittere Bartolo en Marcellina, de nog ontluikende Barbarina, en natuurlijk Figaro en Susanna en hun krachtige, gelijkwaardige liefde. Interessant vind ik de kracht die van de vrouwen in het stuk uitgaat – opvallend voor de tijd waarin het geschreven is! Waar het stuk begint als een rivalenduel tussen twee mannen (Figaro en de graaf), wordt het halverwege een strijd tussen de seksen, waarin de vrouwen uiteindelijk gezamenlijk optrekken en de mannen een lesje leren in nederigheid.“
“Ik wil er een theatraal feest maken, trouw aan de oorspronkelijke taal en partituur. Le Nozze di Figaro is een komedie in de traditie van de commedia dell’arte. Het tempo ligt hoog, met uitvergrote situaties die altijd glashelder zijn. De personages zijn archetypisch, maar blijven toch psychologisch rond en gelaagd. Daarin is dit stuk van Mozart en Da Ponte een absoluut meesterwerk.”